Hoe zou Dolly Sinterklaas vieren?

Hoe zou Dolly Sinterklaas vieren?

Heb jij je dat weleens afgevraagd?
Nee tuurlijk niet, want Dolly viert helemaal geen Sinterklaas.
Het Sinterklaasfeest is een écht Nederlandse traditie.

Maar als ik naar de liedjes van Dolly Parton luister, dan krijg ik wél hetzelfde warme, weemoedige, kneuterige gevoel als dat ik tijdens de Sinterklaastijd heb. De liedjes van Dolly zijn stuk voor stuk korte verhalen vol warmte, eenvoud & hoop. Ze gaan over de kleine, bijzondere momenten in het leven. Gebeurtenissen die in het moment heel gewoon lijken, maar achteraf zo ontzettend bijzonder blijken te zijn. Herinneringen die ons hele leven bijblijven. De geuren, de liedjes, de bijzondere mensen die op je pad kwamen. De momenten die je toen ‘gewoon’ vond, maar in je herinnering ineens oh zo groot en belangrijk blijken te zijn.

Coat of Many Colors

In mijn lievelingsliedje ‘Coat of Many Colors’ zingt Dolly over haar jeugd waarin er weinig geld was. Ze vertelt dat haar moeder van losse lapjes een ‘coat of many colors’ voor haar maakte. Er was geen geld, geen luxe, maar elk lapje stof werd met liefde vastgenaaid. (‘Sewin' every piece with love’)

En weet je waarom ik dat juist zó mooi vind?
Omdat dat precies is wat ik me van mijn eigen moeder nog herinner. Die maakte voor ons ook altijd de mooiste kleding, ‘gewoon’ met lapjes stof. Voor dure merkkleding was geen geld, dus maakte ze die Oilily-broek gewoon voor mij na. En ook al had ik destijds liever een échte; het gebaar en de liefde waarmee deze broek gemaakt was, zal ik nooit vergeten. Een gebeurtenis die destijds zo gewoon leek, maar nu ons mam er niet meer is zó’n waardevolle herinnering is. Terwijl de meiden die wél een echte Oilily hadden dit waarschijnlijk al lang zijn vergeten.

Want dát onthoud je als kind.
Niet wat het was, maar dat het met liefde gemaakt werd.

‘Now I know we had no money
But I was rich as I could be
In my coat of many colors
My mama made for me.’

Het talent dat Dolly heeft om alle kleine momenten groots te maken; daar kan ik alleen maar met grote bewondering naar luisteren. De kleinste momenten in het leven zijn vaak het waardevolst. Al realiseren we ons dat helaas veel te vaak pas achteraf…

Chaos

Zo vierden wij vroeger altijd Sinterklaas met de hele familie van mijn moeders kant. Alleen “chaos” was het juiste woord om deze avonden te beschrijven. De kleintjes kregen cadeautjes en de groten maakten een surprise en een gedicht voor elkaar. Het waren elk jaar dezelfde die hun gedicht nog op de avond zelf af moesten maken en nog snel wat lijm nodig hadden voor hun surprise. Maar dat maakte niets uit. Waar het om ging, was de beleving, het met elkaar samen zijn, de hilariteit. De onderbroeken die alle kleinkinderen elk jaar weer van oma kregen. Want onderbroeken waren ‘lekker functioneel en nuttig!’ En elk jaar riepen alle kids in koor: ‘Heb ik al!’ en dan vlogen de onderbroeken door de kamer.

Het was een feest van ons allemaal.
Het hele huis vol met inpakpapier, de geur van oma’s lekkerste eten, ik die bij opa op schoot zat terwijl hij met een borreltje te veel op ‘Het Vissertje’ begon te zingen, of dat er weer een lootje dubbel getrokken was en iemand dus niets had. En dan de gedichten met de mooiste woorden die we in het echte leven veel te weinig tegen elkaar zeiden. Ik heb geen idee meer wat er ooit voor cadeaus in die surprises zaten. Maar het gevoel, de sfeer ben ik nooit vergeten. En nou ja… die onderbroeken ook niet.

Het Sinterklaasfeest is voor mij net als Dolly’s liedjes: vol warmte, liefde, gezelligheid, dankbaarheid, trots & vooral plezier halen uit de kleine dingen én uit elkaar.

Bloed-irritant: Alles was binnen een paar minuten uitgepakt.

Inmiddels vier ik met mijn gezin zelf al jaren het Sinterklaasfeest. En in het begin vond ik het best lastig om die sfeer, dat gevoel van vroeger terug te halen. Want de familie is veel kleiner, de tijd is anders en de wensen lijken elk jaar groter en duurder te worden. Ik vond het bloedje-irritant als ik maanden mijn best had gedaan om de mooiste cadeaus te kopen en in te pakken, en dat alles dan binnen een paar minuten uitgepakt was. Dat voelde zo ontzettend ondankbaar naar alle liefde die ik erin gestopt had.

Dus toen Guusje, ik denk dat ze een jaar of 5 was, en Job 2, ben ik begonnen met een zoektocht door het hele huis. Ik liet ze allerlei opdrachtjes doen en tussendoor ontvingen ze steeds weer een brief van Sint of Piet met nieuwe hints erin. Het was een enorm werk om dit elk jaar voor te bereiden en uit te werken, maar de kinderen vonden het fantastisch. De spanning bouwde zich gedurende de hele avond op. En tijdens het avontuur door kregen opa’s en oma’s ook de ruimte om hun cadeaus zelf aan de kinderen te geven, omdat ze deze ‘toevallig’ in opa’s fietstas vonden. Zo kregen zij ook de credits en de aandacht die ze verdienden. Dat vond ik belangrijk.

En elk jaar maakte ik het grootser en gekker. En het was voor iedereen een succes; ook voor de inmiddels niet meer gelovige kinderen. Wat had ik een plezier met het maken en uitzetten van de zoektocht. Opa en oma’s hielpen de kleintjes mee met de iets moeilijkere opdrachten, en Roberto was de fanatiekste van allemaal. En elk jaar vroegen de kinderen weer: 'mama doen we weer zo'n speurtocht?'. En dan ging ik weken van te voren alweer aan de slag om dit ene avondje van het jaar onvergetelijk te maken. Omdat het té leuk was om te doen maar ook omdat ik hoopte dat ze het nooit zouden vergeten. 

Een heus familiefeest

En zo maakte ik van ons Sinterklaasfeest weer een heus familiefeest. Net als vroeger bij oma en opa. Want lieve mensen: herinneringen maak je NU, niet morgen. Want wat had ons mam nog graag bij dit avondje geweest.

Dus? Hoe zou Dolly Sinterklaas vieren?
Ik hoop net als ik. Met liedjes, warmte, kneuterigheid, gezelligheid, familie, chaos & zeker ook met mooi ingepakte cadeautjes voor alle lieve mensen om mij heen.

Want zeg nou eerlijk: het Sinterklaasfeest is toch eigenlijk de allermooiste Nederlandse traditie die er is? Speciaal voor kinderen. Dus laten we ervoor zorgen dat die kinderen deze Sinterklaasfeestjes hun hele leven nooit meer vergeten.

Wat is jouw mooiste herinnering aan het Sinterklaasfeest?
Ik ben heel benieuwd. Zet het gerust hieronder in de reacties.